þan siex oyra penninga. Þa en han werþr full, þa byti drotin firi hana siex oyra penninga ok leggi a bak henni siex wintr sen mali ier inntr.
3 Kap. Af tiunt.
Þet ier nu þi nest, et þar a hwer tiþir hafa ok tiunt til-fyra sum hann kirkiu hafr garra ok bol war af andwerþu til-skurat. Þann prestr a firir hanum allan kristindom at waita, hwart sum hann wiþr-þarf arla eþa siþla. § 1. So iru allir menn um-satir, et firi Mariu-messu i fastu skal hwer maþr hafa tiunt sina framm-raiþa, beþi lerþum manni sinn luta ok kirkiu senn: i rauki a hwer maþr tiunta. Þa ma engin þet segia firir, et ai sei tiunt berþ, sen Mariu-messa kumbr. En eptir Maria-messu, þa skal prestr lysa um þria sunnudaga, en a fiarþa kirkiu-durum atr luka ok tiþir hepta firi kirkiu-mannum til þess tima, et tiunt ier all framm-raiþ: ok þriar markr fylgia af þaim manni, sum ai wildi fyrr tiunt sina framm-raiþa. Þitta aigu allir sykia saman, ok allir aigu at hafa. Sokna-menn aigu þriþiung ok kirkia þriþiung ok þriþiung prestr. § 2. Þa en laigulendingr far bort miþ tiunt oguldni af sokn ok i andra, þa sekr hann sik at þrim markum wiþr prest ok kirkiu ok kirkiu-menn, ok fyri enn þau tiunt sina atr, þau et siþar sei. § 3. þa en neqwar will sir kirkiu giera at mairu maki, þan hann fyrr hafþi, þa skal hann giera af niu lutum, en tiunt skal iemwel kirkia hafa senn lut, sum prestr senn, þar til et hin nya ier vigþ. En siþan skal hann þar giefa tiunt, sum hann kirkiu gierþi snimst. Ai ma hann siþan atr laupa til fornu, en hann andra hafr gart nya, ok ai ma hann ganga fran hinni fornu ok til nya siþar, þan a þaim dagi, sum biskupr legþi wigslir a. Þa en þaim takr skilia um, þegar um fyrsta ar eþa annat, þa skal sielfr wita miþ aiþi ok kirkiu-mannum tweim þaim, sum hinir vilia til nemna, et hann þar i kirkiu-gierþ wari ok i wigslum ok i allum lutum, so sum andrir kirkiu-menn. Þa en framm iru gangnir þrir wintr eþa þrim maira, þa skal hann hafa beþi kirkiumanna vitni, et hann þar miþ þaim i gierþ wari, ok prests sens witni, et hann ok tiunt hafi þar e siþan hanum af-fyrþa, so sum hwer annara kirkiu-manna. § 4. Þa en maþr laigir akr eþa engi yr annari kirkiu-sokn, ok iru engun hus a, þa skal hann korn-tiunt qwerra laifa, þar sum akr war til-skuraþr; en hoy eþa humbla þa fyri hann haim ok giefi þaim presti tiunt af, sum hann sykir tiþir at, ok allan kristindom hafr takit af. Þa en hus iru a, þa skal allt qwerrt laifa. Hafi þann prestr tiunt af, sum þar at kirkiu sitr, iem-wel a þaun kirkia senn lut, sum prestr senn.
