Sida:Sveriges Gamla Lagar XIII (1877).pdf/208

Den här sidan har inte korrekturlästs


144
Fa — Fall.

...

Fadæbur, n. fatebur, förrådskammare. Däraf fadæburssvend, = bursven. Sk.* Jfr. Mb. D. Gl. oo. fadebuur, fadebuurspræst, fadebuursqvinde, fadebuursvend.

Fafænger, adj. fåfäng, onyttig. Chr.*

Fagher, adj. fager, skön, herrlig. f. iærtingni, VG.*

Fagher, m. pl. se Faþghar.

Faghnaþer, m. fägnad. ÖG.*

Faiger, se Fegher.

Fair, pron. pl. få. U.* SM.* compar. færi, færri, feri, VG.* ÖG.* U.* SM.* H. Kk. 4; Sk.* ME. Æ. 8: pr; 17: 1; St. Kg. 15: 12. superl. fæstir, hvaraf förekommer i sing. at fæstu, såsom det minsta antalet, minst. half tylft at f., VG.* Jfr. Færa.

Fal, se Fall.

Fal, adj. 1) fal, till salu. ÖG.* Bj.* Sk.* Chr.* lata l. hava iorþ fala, vilja sälja henne, U.* H.* æn (þæt) falt heter, se Heta. vin falt miæta l. hava, St.* lata vin löpa falt, Bj.* St. Kp. ind. 25. vin falt göra, tillåta dess försäljning, St. Kp. 26. riþa til falt öl, ɔ: till ställe där öl säljes, = pænnings öl, ME.* 2) legofal, som egaren vill lega ut. f. skipan, se Skipan.

...

...